iactito
Latin
Alternative forms
- jactitō
Etymology
From iactō (“I boast, brag”) + -itō (frequentative suffix).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈjak.ti.toː/, [ˈjak.tɪ.toː]
Verb
iactitō (present infinitive iactitāre, perfect active iactitāvī, supine iactitātum); first conjugation
- (as remarks) I throw, I fling
- I boast, I brag
- I utter or mention
Inflection
Conjugation of iactito (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | iactitō | iactitās | iactitat | iactitāmus | iactitātis | iactitant |
imperfect | iactitābam | iactitābās | iactitābat | iactitābāmus | iactitābātis | iactitābant | |
future | iactitābō | iactitābis | iactitābit | iactitābimus | iactitābitis | iactitābunt | |
perfect | iactitāvī | iactitāvistī | iactitāvit | iactitāvimus | iactitāvistis | iactitāvērunt, iactitāvēre | |
pluperfect | iactitāveram | iactitāverās | iactitāverat | iactitāverāmus | iactitāverātis | iactitāverant | |
future perfect | iactitāverō | iactitāveris | iactitāverit | iactitāverimus | iactitāveritis | iactitāverint | |
passive | present | iactitor | iactitāris, iactitāre | iactitātur | iactitāmur | iactitāminī | iactitantur |
imperfect | iactitābar | iactitābāris, iactitābāre | iactitābātur | iactitābāmur | iactitābāminī | iactitābantur | |
future | iactitābor | iactitāberis, iactitābere | iactitābitur | iactitābimur | iactitābiminī | iactitābuntur | |
perfect | iactitātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | iactitātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | iactitātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | iactitem | iactitēs | iactitet | iactitēmus | iactitētis | iactitent |
imperfect | iactitārem | iactitārēs | iactitāret | iactitārēmus | iactitārētis | iactitārent | |
perfect | iactitāverim | iactitāverīs | iactitāverit | iactitāverimus | iactitāveritis | iactitāverint | |
pluperfect | iactitāvissem | iactitāvissēs | iactitāvisset | iactitāvissēmus | iactitāvissētis | iactitāvissent | |
passive | present | iactiter | iactitēris, iactitēre | iactitētur | iactitēmur | iactitēminī | iactitentur |
imperfect | iactitārer | iactitārēris, iactitārēre | iactitārētur | iactitārēmur | iactitārēminī | iactitārentur | |
perfect | iactitātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | iactitātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | iactitā | — | — | iactitāte | — |
future | — | iactitātō | iactitātō | — | iactitātōte | iactitantō | |
passive | present | — | iactitāre | — | — | iactitāminī | — |
future | — | iactitātor | iactitātor | — | — | iactitantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | iactitāre | iactitāvisse | iactitātūrus esse | iactitārī | iactitātus esse | iactitātum īrī | |
participles | iactitāns | — | iactitātūrus | — | iactitātus | iactitandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
iactitāre | iactitandī | iactitandō | iactitandum | iactitātum | iactitātū |
Derived terms
- iactitābundus
References
- iactitō in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- iactito in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers