aliaż
Polish
Etymology
Borrowed from French alliage, from Middle French alleage.[1][2][3] First attested in 1817.[4][5]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈa.ljaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -aljaʂ
- Syllabification: a‧liaż
Noun
aliaż m inan
- (archaic) alloy (metal combined of more elements)
- Synonyms: (obsolete) aligacja, stop
- (literary) combination, fusion (combination of elements or things)
- Synonyms: amalgamat, melanż, mieszanina, mieszanka, mikst, mix
Declension
Declension of aliaż
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aliaż | aliaże |
| genitive | aliażu | aliaży/aliażów |
| dative | aliażowi | aliażom |
| accusative | aliaż | aliaże |
| instrumental | aliażem | aliażami |
| locative | aliażu | aliażach |
| vocative | aliażu | aliaże |
References
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
- Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “aliaż”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- Instrukcye do układania po gimnazyach i szkołach powiatowych, zapisów w przedmiotach różnych nauk, 1817, page 94
- aliaż in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- aliaż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aliaż in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861), “aliaż”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aljaż”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 24