hunyt
Hungarian
Etymology
huny + -t
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈhuɲt]
- Hyphenation: hunyt
- Rhymes: -uɲt
Verb
hunyt
- third-person singular indicative past indefinite of huny
- past participle of huny
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hunyt | hunytak |
accusative | hunytat | hunytakat |
dative | hunytnak | hunytaknak |
instrumental | hunyttal | hunytakkal |
causal-final | hunytért | hunytakért |
translative | hunyttá | hunytakká |
terminative | hunytig | hunytakig |
essive-formal | hunytként | hunytakként |
essive-modal | — | — |
inessive | hunytban | hunytakban |
superessive | hunyton | hunytakon |
adessive | hunytnál | hunytaknál |
illative | hunytba | hunytakba |
sublative | hunytra | hunytakra |
allative | hunythoz | hunytakhoz |
elative | hunytból | hunytakból |
delative | hunytról | hunytakról |
ablative | hunyttól | hunytaktól |
non-attributive possessive - singular | hunyté | hunytaké |
non-attributive possessive - plural | hunytéi | hunytakéi |