abdykacz
Polish
Etymology
From abdykować + -acz. First attested in 1683–1693.
Noun
abdykacz m
- (Middle Polish, expressive, of a king) abdicator
Declension
Attested forms of *abdykacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | — |
| genitive | — | — |
| dative | — | — |
| accusative | — | — |
| instrumental | abdykaczem | — |
| locative | — | — |
| vocative | — | — |
Related terms
adjective
- abdykacyjny
verb
- abdykować impf or pf
nouns
- abdykacja
- (Middle Polish) abdykactwo
- (Middle Polish) abdykant
References
- Marek Kunicki-Goldfinger (26.09.2012), “ABDYKACZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abdykacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2