hassuin
Finnish
Adjective
hassuin
- superlative degree of hassu
Declension
Inflection of hassuin (Kotus type 36/sisin, mp-mm gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | hassuin | hassuimmat | |
genitive | hassuimman | hassuimpien hassuinten | |
partitive | hassuinta | hassuimpia | |
illative | hassuimpaan | hassuimpiin | |
singular | plural | ||
nominative | hassuin | hassuimmat | |
accusative | nom. | hassuin | hassuimmat |
gen. | hassuimman | ||
genitive | hassuimman | hassuimpien hassuinten hassuimpainrare | |
partitive | hassuinta | hassuimpia | |
inessive | hassuimmassa | hassuimmissa | |
elative | hassuimmasta | hassuimmista | |
illative | hassuimpaan | hassuimpiin | |
adessive | hassuimmalla | hassuimmilla | |
ablative | hassuimmalta | hassuimmilta | |
allative | hassuimmalle | hassuimmille | |
essive | hassuimpana | hassuimpina | |
translative | hassuimmaksi | hassuimmiksi | |
instructive | — | hassuimmin | |
abessive | hassuimmatta | hassuimmitta | |
comitative | — | hassuimpine |
Possessive forms of hassuin (type sisin) | ||
---|---|---|
Rare. Only used with substantive adjectives. | ||
possessor | singular | plural |
1st person | hassuimpani | hassuimpamme |
2nd person | hassuimpasi | hassuimpanne |
3rd person | hassuimpansa |
Adjective
hassuin
- instructive plural of hassu