grubianin
Polish
Etymology
Borrowed from German Grobian, influenced by gruby and -anin.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡruˈbja.ɲin/
Audio (file) - Rhymes: -aɲin
- Syllabification: gru‧bia‧nin
Noun
grubianin m pers (feminine grubianka)
- boor (uncultured person)
Declension
Declension of grubianin
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | grubianin | grubianie |
genitive | grubianina | grubian |
dative | grubianinowi | grubianom |
accusative | grubianina | grubian |
instrumental | grubianinem | grubianami |
locative | grubianinie | grubianach |
vocative | grubianinie | grubianie |
Related terms
adjective
- grubiański
adverb
- grubiańsko
nouns
- grubiańskość
- grubiaństwo
Further reading
- grubianin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- grubianin in Polish dictionaries at PWN