geest
English
Etymology
A substantivization of Low German güst (“dry and infertile”, adjective), from Middle Low German gēst (“dry, elevated”, literally “cracking, gaping, yawning”), from Old Saxon gīnan, from Proto-West Germanic *gīnan.[1] See also German gähnen.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡiːst/
- Rhymes: -iːst
Noun
geest (plural geests)
- A type of slightly raised landscape, with sandy and gravelly soils, that occurs in the plains of Northern Germany, the Northern Netherlands and Denmark.
- 1827, Georges Cuvier, Robert Jameson (translator), Essay on the Theory of the Earth
- the waves, beating agaiņst the geest, were thence repelled upon the marsch.
- 1827, Georges Cuvier, Robert Jameson (translator), Essay on the Theory of the Earth
References
- “geest” in Duden online
Further reading
geest on Wikipedia.Wikipedia
Anagrams
- Teges, egest
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ɣeːst/
audio (file) - Hyphenation: geest
- Rhymes: -eːst
Etymology 1
From Middle Dutch gêest, from Old Dutch gēst, geist, from Proto-West Germanic *gaist, from Proto-Germanic *gaistaz, from Proto-Indo-European *ǵʰeysd-, *ǵʰisd- (“anger, agitation”).
Noun
geest m (plural geesten, diminutive geestje n)
- ghost, spirit, immaterial being
- Geloof jij dat er een geest in een wonderlamp kan zitten?
- Do you believe that a genie can reside in a magical lamp?
- mind, mental consciousness
- Soaps kijken en smartlappen luisteren is schadelijk voor de geest.
- Watching soap operas and listening to sentimental pop ditties is pernicious for the mind.
- mindset, mentality
- Het is in de geest van deze tijd om vooral te genieten van het leven.
- Focusing on enjoying life is part of the modern mindset.
- life force, vital energy
- (alchemy) spirit, gas, distillate, essence
Derived terms
- begeestigen
- berggeest
- bosgeest
- de geest geven
- de geest is uit de fles
- droefgeestig
- dwaalgeest
- geestdodend
- geestdrift
- geestdrijver
- geestelijk
- geestenbezweerder
- geestenwereld
- geesteskind
- geesteskrank
- geestesoog
- geesteswetenschap
- geestesziek
- geestesziekte
- geestig
- geestrijk
- geest van salmiak
- geestverschijning
- geestverwant
- handelsgeest
- hellegeest
- hemelgeest
- huisgeest
- kleingeestig
- klopgeest
- koopmansgeest
- kruideniersgeest
- kwelgeest
- mensengeest
- naargeestig
- ondernemingsgeest
- plaaggeest
- ploeggeest
- poltergeest
- teamgeest
- tijdgeest
- veldgeest
- voor de geest halen
- vrijgeest
- wargeest
- watergeest
- zwaardgeest
Descendants
- Afrikaans: gees
- Negerhollands: geest
Etymology 2
From Middle Dutch geest, from Old Dutch *gēst, a nominalization of an adjective that meant “dry, infertile”, a derivation of Proto-Germanic *gais- (“infertile”), a root probably meaning "cracking, breaking, gaping;" see *gīnan.[1] See also German gähnen.
Cognate to West Frisian gaast, geast (as in the Dutch/Frisian place name Gaasterland) and German Geest (which is borrowed from Low German). Other derivations of *gais- are: Old English gæsne (“infertility, poverty”), Old French gast (“waste”) and Icelandic gisinn (“dry”).[2][3]
Noun
geest m (plural geesten, diminutive geestje n)
- heath, heathland
Derived terms
- geestgrond
- toponyms:
- Adegeest
- Boschgeest
- De Geest
- De Gest
- Geesteren
- Groot Dorregeest
- Klein Dorregeest
- Luttelgeest
- Noordgeest
- Oegstgeest
- Oostergeest
- Poelgeest
- Uitgeest
- Westergeest
- Zanegeest
- Zuidgeest
References
- “geest” in Duden online
- Friedrich Kluge (1989), “Geest”, in Elmar Seebold, editor, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache [Etymological Dictionary of the German Language] (in German), 22nd edition, Berlin: Walter de Gruyter, →ISBN
- J. de Vries & F. de Tollenaere, "Etymologisch Woordenboek", Uitgeverij Het Spectrum, Utrecht, 1986 (14de druk)
Anagrams
- steeg, stege, geste
Middle English
Verb
geest
- Alternative form of gesten (“to read poetry”)