frențit
Romanian
Etymology
From frențe + -it.
Adjective
frențit m or n (feminine singular frențită, masculine plural frențiți, feminine and neuter plural frențite)
- syphilitic
Declension
Declension of frențit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | frențit | frențită | frențiți | frențite | ||
definite | frențitul | frențita | frențiții | frențitele | |||
genitive/ dative | indefinite | frențit | frențite | frențiți | frențite | ||
definite | frențitului | frențitei | frențiților | frențitelor |
References
- frențit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN