folgować

Polish

Borrowed from German folgen + -ować.

folgować impf (perfective pofolgować)

(intransitive) to indulge oneself [+sobie]
Synonym: pozwalać sobie
(intransitive) to loosen (to free from restraint; to set at liberty) [+dative]
Synonym: popuszczać
(intransitive, archaic) to lose intensity
Synonym: słabnąć

Conjugation of folgować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		folgować
present tense	1^st	folguję			folgujemy
	2^nd	folgujesz			folgujecie
	3^rd	folguje			folgują
	impersonal	folguje się
past tense	1^st	folgowałem	folgowałam		folgowaliśmy	folgowałyśmy
	2^nd	folgowałeś	folgowałaś		folgowaliście	folgowałyście
	3^rd	folgował	folgowała	folgowało	folgowali	folgowały
	impersonal	folgowano
future tense	1^st	będę folgował, będę folgować	będę folgowała, będę folgować		będziemy folgowali, będziemy folgować	będziemy folgowały, będziemy folgować
	2^nd	będziesz folgował, będziesz folgować	będziesz folgowała, będziesz folgować		będziecie folgowali, będziecie folgować	będziecie folgowały, będziecie folgować
	3^rd	będzie folgował, będzie folgować	będzie folgowała, będzie folgować	będzie folgowało, będzie folgować	będą folgowali, będą folgować	będą folgowały, będą folgować
	impersonal	będzie folgować się
conditional	1^st	folgowałbym	folgowałabym		folgowalibyśmy	folgowałybyśmy
	2^nd	folgowałbyś	folgowałabyś		folgowalibyście	folgowałybyście
	3^rd	folgowałby	folgowałaby	folgowałoby	folgowaliby	folgowałyby
	impersonal	folgowano by
imperative	1^st	niech folguję			folgujmy
	2^nd	folguj			folgujcie
	3^rd	niech folguje			niech folgują
active adjectival participle		folgujący	folgująca	folgujące	folgujący	folgujące
contemporary adverbial participle		folgując
verbal noun		folgowanie