Agoranis
Latin
Etymology
From Ancient Greek Ἀγόρανις (Agóranis).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈɡo.ra.nis/, [äˈɡɔränɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /aˈɡo.ra.nis/, [äˈɡɔːränis]
Proper noun
Agoranis m sg (genitive Agoranis); third declension
- Alternative form of Aguranis
- 1798, Bonaventura Vulcanius, Ἀρριανου Ἰνδικη. Arriani Historia indica, cum Bonav. Vulcanii Interpretatione Latina , (edited Friedrich Gotthelf Benjamin Schmieder, page 22):
- Post hos, Condochatem, Sambum, Magonem, Agoranim, et Omalim.
Declension
Third-declension noun (i-stem, accusative singular in -im, ablative singular in -ī).
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Agoranis |
Genitive | Agoranis |
Dative | Agoranī |
Accusative | Agoranim |
Ablative | Agoranī |
Vocative | Agoranis |