afiksalny
Polish
Etymology
From afiks + -alny. First attested in 1957.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /a.fikˈsal.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: a‧fik‧sal‧ny
Adjective
afiksalny (not comparable)
- (linguistic morphology, relational) affixal, affix
Declension
Declension of afiksalny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | afiksalny | afiksalne | afiksalna | afiksalni | afiksalne | ||
genitive | afiksalnego | afiksalnej | afiksalnych | ||||
dative | afiksalnemu | afiksalnym | |||||
accusative | afiksalnego | afiksalny | afiksalne | afiksalną | afiksalnych | afiksalne | |
instrumental | afiksalnym | afiksalnymi | |||||
locative | afiksalnej | afiksalnych |
Related terms
nouns
- afiks
- afiksacja
References
- Slavia Orientalis, 1957, page 344
- afiksalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- afiksalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- afiksalny in Polish dictionaries at PWN