erster Fall
German
Alternative forms
- 1. Fall
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʔɛɐ̯stɐ ˈfal/
Noun
erster Fall m (genitive ersten Falls or ersten Falles, no plural)
- (grammar) nominative case
Declension
Inflection of erster Fall
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
m gender | strong declension | |||
nominative | erster Fall | erste Fälle | ||
genitive | ersten Falles, ersten Falls | erster Fälle | ||
dative | erstem Fall | ersten Fällen | ||
accusative | ersten Fall | erste Fälle | ||
weak declension | ||||
nominative | der | erste Fall | die | ersten Fälle |
genitive | des | ersten Falles, ersten Falls | der | ersten Fälle |
dative | dem | ersten Fall | den | ersten Fällen |
accusative | den | ersten Fall | die | ersten Fälle |
mixed declension | ||||
nominative | ein | erster Fall | keine | ersten Fälle |
genitive | eines | ersten Falles, ersten Falls | keiner | ersten Fälle |
dative | einem | ersten Fall | keinen | ersten Fällen |
accusative | einen | ersten Fall | keine | ersten Fälle |
Synonyms
- Wer-Fall/Werfall
- Nominativ
Related terms
- zweiter Fall, dritter Fall, vierter Fall, fünfter Fall, sechster Fall (genitive, dative, accusative, vocative, ablative)