Emir
See also: emir, emír, and émir
German
Etymology
From Arabic أَمِيرْ (ʾamīr).
Pronunciation
Audio (file)
Noun
Emir m (genitive Emirs, plural Emire)
- emir (title of a prince, commander or other leader or ruler in an Islamic nation)
Declension
Declension of Emir
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Emir | die | Emire |
| genitive | eines | des | Emirs | der | Emire |
| dative | einem | dem | Emir | den | Emiren |
| accusative | einen | den | Emir | die | Emire |
Derived terms
- Emirat
Further reading
- Emir in Duden online
Serbo-Croatian
Etymology
From Arabic أَمِيرْ (ʾamīr).
Proper noun
Emir m (Cyrillic spelling Емир)
- A male given name
Turkish
Etymology
From Arabic أَمِيرْ (ʾamīr).
Pronunciation
- IPA(key): [emiɾ]
- Hyphenation: E‧mir
Proper noun
Emir
- A male given name, which means prince, commander or other leader or ruler in an Islamic nation.
Declension
declension of Emir
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Emir | Emirler / Emir'ler |
| accusative | Emir'i | Emirleri / Emir'leri |
| dative | Emir'e | Emirlere / Emir'lere |
| locative | Emir'de | Emirlerde / Emir'lerde |
| ablative | Emir'den | Emirlerden / Emir'lerden |
| genitive | Emir'in | Emirlerin / Emir'lerin |
possessive of Emir
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Emir'im | Emirlerim / Emir'lerim |
| senin (your) | Emir'in | Emirlerin / Emir'lerin |
| onun (his/her/its) | Emir'i | Emirleri / Emir'leri |
| bizim (our) | Emir'imiz | Emirlerimiz / Emir'lerimiz |
| sizin (your) | Emir'iniz | Emirleriniz / Emir'leriniz |
| onların (their) | Emir'i / Emirleri / Emir'leri | Emirleri / Emir'leri |