emerytura
Polish
Etymology
From emeryt + -ura, from German Emerit, a noun derived from emeritus, in turn borrowed from Latin ēmeritus.
Pronunciation
- IPA(key): /ɛ.mɛ.rɨˈtu.ra/
Audio (file) - Rhymes: -ura
- Syllabification: e‧me‧ry‧tu‧ra
Noun
emerytura f (diminutive emeryturka)
- pension (regular payment due to a person in consideration of past services)
Declension
Declension of emerytura
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | emerytura | emerytury |
| genitive | emerytury | emerytur |
| dative | emeryturze | emeryturom |
| accusative | emeryturę | emerytury |
| instrumental | emeryturą | emeryturami |
| locative | emeryturze | emeryturach |
| vocative | emeryturo | emerytury |
Related terms
adjectives
- emerycki
- emerytalny
- emerytowany
nouns
- emeryt
- emerytka
Further reading
- emerytura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- emerytura in Polish dictionaries at PWN