edebiyatçı

edebiyatçı

Turkish

Etymology

From edebiyat+-cı

Pronunciation

• IPA^(key): /edebijatt͡ʃɯ/

Noun

edebiyatçı (definite accusative edebiyatçıyı, plural edebiyatçılar)

1. person engaged in literary pursuits, man of letters, litterateur
2. teacher of literature

Declension

Inflection
Nominative	edebiyatçı
Definite accusative	edebiyatçıyı
	Singular	Plural
Nominative	edebiyatçı	edebiyatçılar
Definite accusative	edebiyatçıyı	edebiyatçıları
Dative	edebiyatçıya	edebiyatçılara
Locative	edebiyatçıda	edebiyatçılarda
Ablative	edebiyatçıdan	edebiyatçılardan
Genitive	edebiyatçının	edebiyatçıların
Possessive forms Singular Plural 1st singular edebiyatçım edebiyatçılarım 2nd singular edebiyatçın edebiyatçıların 3rd singular edebiyatçısı edebiyatçıları 1st plural edebiyatçımız edebiyatçılarımız 2nd plural edebiyatçınız edebiyatçılarınız 3rd plural edebiyatçıları edebiyatçıları

Synonyms

• yazın eri
• yazıncı

References

• edebiyatçı in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu