adwokacja
See also: adwokacją
Polish
Etymology
Learned borrowing from Latin advocātiō. First attested in 1733.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ad.vɔˈkat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: ad‧wo‧kac‧ja
Noun
adwokacja f
- (historical, religion) care or patronage officiated over the church by a secular leader
- (historical, law) bailiffship
- (Middle Polish) advocacy, advocating, counsel, consultation (act of sharing legal help)[1]
Declension
Declension of adwokacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adwokacja | adwokacje |
| genitive | adwokacji | adwokacji/adwokacyj (archaic) |
| dative | adwokacji | adwokacjom |
| accusative | adwokację | adwokacje |
| instrumental | adwokacją | adwokacjami |
| locative | adwokacji | adwokacjach |
| vocative | adwokacjo | adwokacje |
Related terms
adjective
- adwokacki
adjective
- adwokatować
nouns
- adwokacik
- adwokacina
- adwokat
- adwokatka
- adwokatowa
- adwokatura
References
- Krystyna Siekierska (07.07.2021), “ADWOKACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- adwokacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- adwokacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- adwokacja in Polish dictionaries at PWN