biedniacki
Polish
Etymology
From biedniak + -cki. [First attested in 1923.][1]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛdˈɲat͡s.ki/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ski
- Syllabification: bied‧niac‧ki
Adjective
biedniacki (not comparable)
- (relational, historical) of or relating to the poorest group of peasants
Declension
Declension of biedniacki
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | biedniacki | biedniackie | biedniacka | biedniaccy | biedniackie | ||
| genitive | biedniackiego | biedniackiej | biedniackich | ||||
| dative | biedniackiemu | biedniackim | |||||
| accusative | biedniackiego | biedniacki | biedniackie | biedniacką | biedniackich | biedniackie | |
| instrumental | biedniackim | biedniackimi | |||||
| locative | biedniackiej | biedniackich | |||||
Related terms
adjectives
- biednieńki
- biedniuchny
- biedniutki
- biedny
adverb
- biednie
nouns
- bieda
- biedactwo
- biedaczek
- biedaczka
- biedaczyna
- biedaczysko
- biedak
- biedniaczka
- biedniak
- biedota
- biedula
- biedulka
verbs
- biednieć impf, zbiednieć pf
- biedować impf
- biedzić impf
References
- biedniacki in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biedniacki in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biedniacki in Polish dictionaries at PWN