dopędzić
Polish
Etymology
From do- + pędzić.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈpɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲd͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: do‧pę‧dzić
Verb
dopędzić pf (imperfective dopędzać)
- (transitive) to catch up with, to reach
- Synonyms: dogonić, dognać, doścignąć
Conjugation
Conjugation of dopędzić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | dopędzić | |||||
future tense | 1st | dopędzę | dopędzimy | |||
2nd | dopędzisz | dopędzicie | ||||
3rd | dopędzi | dopędzą | ||||
impersonal | dopędzi się | |||||
past tense | 1st | dopędziłem | dopędziłam | dopędziliśmy | dopędziłyśmy | |
2nd | dopędziłeś | dopędziłaś | dopędziliście | dopędziłyście | ||
3rd | dopędził | dopędziła | dopędziło | dopędzili | dopędziły | |
impersonal | dopędzono | |||||
conditional | 1st | dopędziłbym | dopędziłabym | dopędzilibyśmy | dopędziłybyśmy | |
2nd | dopędziłbyś | dopędziłabyś | dopędzilibyście | dopędziłybyście | ||
3rd | dopędziłby | dopędziłaby | dopędziłoby | dopędziliby | dopędziłyby | |
impersonal | dopędzono by | |||||
imperative | 1st | niech dopędzę | dopędźmy | |||
2nd | dopędź | dopędźcie | ||||
3rd | niech dopędzi | niech dopędzą | ||||
passive adjectival participle | dopędzony | dopędzona | dopędzone | dopędzeni | dopędzone | |
anterior adverbial participle | dopędziwszy | |||||
verbal noun | dopędzenie |
Further reading
- dopędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dopędzić in Polish dictionaries at PWN