disobbligare
Italian
Verb
disobbligare
- (transitive) To release or relieve.
Conjugation
Conjugation of disobbligare
infinitive | disobbligare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | disobbligando | |||
present participle | disobbligante | past participle | disobbligato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | disobbligo | disobblighi | disobbliga | disobblighiamo | disobbligate | disobbligano |
imperfect | disobbligavo | disobbligavi | disobbligava | disobbligavamo | disobbligavate | disobbligavano |
past historic | disobbligai | disobbligasti | disobbligò | disobbligammo | disobbligaste | disobbligarono |
future | disobbligherò | disobbligherai | disobbligherà | disobbligheremo | disobbligherete | disobbligheranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | disobbligherei | disobbligheresti | disobbligherebbe | disobbligheremmo | disobblighereste | disobbligherebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | disobblighi | disobblighi | disobblighi | disobblighiamo | disobblighiate | disobblighino |
imperfect | disobbligassi | disobbligassi | disobbligasse | disobbligassimo | disobbligaste | disobbligassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
disobbliga, non disobbligare | disobblighi | disobblighiamo | disobbligate | disobblighino |
Antonyms
- disobbligarsi
- obbligare