direk

direk

See also: dirèk and dirək

Indonesian

Etymology

From English direct, from Latin dīrectus.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdirɛʔ]
• Hyphenation: di‧rèk

Adjective

dirèk

1. (colloquial) direct.

   Synonym: langsung

Further reading

• “direk” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

---

Turkish

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish دیرك‎ (direk).

Pronunciation

• IPA^(key): /diˈɾec/
• Hyphenation: di‧rek

Noun

direk (definite accusative direği, plural direkler)

1. pillar, column
2. pole, post
3. mast
4. beam

Declension

Inflection
Nominative	direk
Definite accusative	direği
	Singular	Plural
Nominative	direk	direkler
Definite accusative	direği	direkleri
Dative	direğe	direklere
Locative	direkte	direklerde
Ablative	direkten	direklerden
Genitive	direğin	direklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular direğim direklerim 2nd singular direğin direklerin 3rd singular direği direkleri 1st plural direğimiz direklerimiz 2nd plural direğiniz direkleriniz 3rd plural direkleri direkleri Definite accusative Singular Plural 1st singular direğimi direklerimi 2nd singular direğini direklerini 3rd singular direğini direklerini 1st plural direğimizi direklerimizi 2nd plural direğinizi direklerinizi 3rd plural direklerini direklerini Dative Singular Plural 1st singular direğime direklerime 2nd singular direğine direklerine 3rd singular direğine direklerine 1st plural direğimize direklerimize 2nd plural direğinize direklerinize 3rd plural direklerine direklerine Locative Singular Plural 1st singular direğimde direklerimde 2nd singular direğinde direklerinde 3rd singular direğinde direklerinde 1st plural direğimizde direklerimizde 2nd plural direğinizde direklerinizde 3rd plural direklerinde direklerinde Ablative Singular Plural 1st singular direğimden direklerimden 2nd singular direğinden direklerinden 3rd singular direğinden direklerinden 1st plural direğimizden direklerimizden 2nd plural direğinizden direklerinizden 3rd plural direklerinden direklerinden Genitive Singular Plural 1st singular direğimin direklerimin 2nd singular direğinin direklerinin 3rd singular direğinin direklerinin 1st plural direğimizin direklerimizin 2nd plural direğinizin direklerinizin 3rd plural direklerinin direklerinin

Derived terms

• direkten dönmek
• orta direk

 

Etymology 2

Misspelling.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdi.ɾec/
• Hyphenation: di‧rek

Adverb

direk

1. Misspelling of direkt.

Further reading

• direk in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–), “direk”, in Nişanyan Sözlük
• Ayverdi, İlhan (2010), “direk”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı