determinăciune
Romanian
Etymology
From determina + -ăciune.
Noun
determinăciune f (plural determinăciuni)
- (dated) determination
Declension
Declension of determinăciune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) determinăciune | determinăciunea | (niște) determinăciuni | determinăciunile |
genitive/dative | (unei) determinăciuni | determinăciunii | (unor) determinăciuni | determinăciunilor |
vocative | determinăciune, determinăciuneo | determinăciunilor |