Determinativkompositum
German
Etymology
determinativ (“determinative”) + Kompositum (“compound”)
Pronunciation
- IPA(key): [detɛʁminaˈtiːfkɔmˌpoːzitʊm]
(file) - Hyphenation: De‧ter‧mi‧na‧tiv‧kom‧po‧si‧tum
Noun
Determinativkompositum n (genitive Determinativkompositums, plural Determinativkomposita or Determinativkompositen)
- endocentric compound
Declension
Declension of Determinativkompositum
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Determinativkompositum | die | Determinativkomposita |
genitive | eines | des | Determinativkompositums | der | Determinativkomposita |
dative | einem | dem | Determinativkompositum | den | Determinativkomposita |
accusative | ein | das | Determinativkompositum | die | Determinativkomposita |
Declension of Determinativkompositum
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Determinativkompositum | die | Determinativkompositen |
genitive | eines | des | Determinativkompositums | der | Determinativkompositen |
dative | einem | dem | Determinativkompositum | den | Determinativkompositen |
accusative | ein | das | Determinativkompositum | die | Determinativkompositen |
Further reading
- Determinativkompositum in Duden online