deservio
Latin
Etymology
From de- + servio.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /deːˈser.wi.oː/, [deːˈsɛr.wi.oː]
Verb
dēserviō (present infinitive dēservīre, perfect active dēservivī, supine dēservitum); fourth conjugation
- I serve zealously
- I devote (oneself) to
- I am subject to
Inflection
Conjugation of deservio (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dēserviō | dēservīs | dēservit | dēservīmus | dēservītis | dēserviunt |
imperfect | dēserviēbam | dēserviēbās | dēserviēbat | dēserviēbāmus | dēserviēbātis | dēserviēbant | |
future | dēserviam | dēserviēs | dēserviet | dēserviēmus | dēserviētis | dēservient | |
perfect | dēservivī | dēservivistī | dēservivit | dēservivimus | dēservivistis | dēservivērunt, dēservivēre | |
pluperfect | dēserviveram | dēserviverās | dēserviverat | dēserviverāmus | dēserviverātis | dēserviverant | |
future perfect | dēserviverō | dēserviveris | dēserviverit | dēserviverimus | dēserviveritis | dēserviverint | |
passive | present | dēservior | dēservīris, dēservīre | dēservītur | dēservīmur | dēservīminī | dēserviuntur |
imperfect | dēserviēbar | dēserviēbāris, dēserviēbāre | dēserviēbātur | dēserviēbāmur | dēserviēbāminī | dēserviēbantur | |
future | dēserviar | dēserviēris, dēserviēre | dēserviētur | dēserviēmur | dēserviēminī | dēservientur | |
perfect | dēservitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dēservitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dēservitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dēserviam | dēserviās | dēserviat | dēserviāmus | dēserviātis | dēserviant |
imperfect | dēservīrem | dēservīrēs | dēservīret | dēservīrēmus | dēservīrētis | dēservīrent | |
perfect | dēserviverim | dēserviverīs | dēserviverit | dēserviverimus | dēserviveritis | dēserviverint | |
pluperfect | dēservivissem | dēservivissēs | dēservivisset | dēservivissēmus | dēservivissētis | dēservivissent | |
passive | present | dēserviar | dēserviāris, dēserviāre | dēserviātur | dēserviāmur | dēserviāminī | dēserviantur |
imperfect | dēservīrer | dēservīrēris, dēservīrēre | dēservīrētur | dēservīrēmur | dēservīrēminī | dēservīrentur | |
perfect | dēservitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dēservitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dēservī | — | — | dēservīte | — |
future | — | dēservītō | dēservītō | — | dēservītōte | dēserviuntō | |
passive | present | — | dēservīre | — | — | dēservīminī | — |
future | — | dēservītor | dēservītor | — | — | dēserviuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dēservīre | dēservivisse | dēservitūrus esse | dēservīrī | dēservitus esse | dēservitum īrī | |
participles | dēserviēns | — | dēservitūrus | — | dēservitus | dēserviendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
dēservīre | dēserviendī | dēserviendō | dēserviendum | dēservitum | dēservitū |
Descendants
- English: deserve
- French: desservir
References
- deservio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- deservio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- deservio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette