adnuntio
Latin
Alternative forms
- annūntiō
Etymology
From ad- + nūntiō (“announce”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /adˈnuːn.ti.oː/
Verb
adnūntiō (present infinitive adnūntiāre, perfect active adnūntiāvī, supine adnūntiātum); first conjugation
- I announce, make known, report, proclaim, relate.
Inflection
Conjugation of adnuntio (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | adnūntiō | adnūntiās | adnūntiat | adnūntiāmus | adnūntiātis | adnūntiant |
imperfect | adnūntiābam | adnūntiābās | adnūntiābat | adnūntiābāmus | adnūntiābātis | adnūntiābant | |
future | adnūntiābō | adnūntiābis | adnūntiābit | adnūntiābimus | adnūntiābitis | adnūntiābunt | |
perfect | adnūntiāvī | adnūntiāvistī | adnūntiāvit | adnūntiāvimus | adnūntiāvistis | adnūntiāvērunt, adnūntiāvēre | |
pluperfect | adnūntiāveram | adnūntiāverās | adnūntiāverat | adnūntiāverāmus | adnūntiāverātis | adnūntiāverant | |
future perfect | adnūntiāverō | adnūntiāveris | adnūntiāverit | adnūntiāverimus | adnūntiāveritis | adnūntiāverint | |
passive | present | adnūntior | adnūntiāris, adnūntiāre | adnūntiātur | adnūntiāmur | adnūntiāminī | adnūntiantur |
imperfect | adnūntiābar | adnūntiābāris, adnūntiābāre | adnūntiābātur | adnūntiābāmur | adnūntiābāminī | adnūntiābantur | |
future | adnūntiābor | adnūntiāberis, adnūntiābere | adnūntiābitur | adnūntiābimur | adnūntiābiminī | adnūntiābuntur | |
perfect | adnūntiātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | adnūntiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | adnūntiātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | adnūntiem | adnūntiēs | adnūntiet | adnūntiēmus | adnūntiētis | adnūntient |
imperfect | adnūntiārem | adnūntiārēs | adnūntiāret | adnūntiārēmus | adnūntiārētis | adnūntiārent | |
perfect | adnūntiāverim | adnūntiāverīs | adnūntiāverit | adnūntiāverimus | adnūntiāveritis | adnūntiāverint | |
pluperfect | adnūntiāvissem | adnūntiāvissēs | adnūntiāvisset | adnūntiāvissēmus | adnūntiāvissētis | adnūntiāvissent | |
passive | present | adnūntier | adnūntiēris, adnūntiēre | adnūntiētur | adnūntiēmur | adnūntiēminī | adnūntientur |
imperfect | adnūntiārer | adnūntiārēris, adnūntiārēre | adnūntiārētur | adnūntiārēmur | adnūntiārēminī | adnūntiārentur | |
perfect | adnūntiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | adnūntiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | adnūntiā | — | — | adnūntiāte | — |
future | — | adnūntiātō | adnūntiātō | — | adnūntiātōte | adnūntiantō | |
passive | present | — | adnūntiāre | — | — | adnūntiāminī | — |
future | — | adnūntiātor | adnūntiātor | — | — | adnūntiantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | adnūntiāre | adnūntiāvisse | adnūntiātūrus esse | adnūntiārī | adnūntiātus esse | adnūntiātum īrī | |
participles | adnūntiāns | — | adnūntiātūrus | — | adnūntiātus | adnūntiandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
adnūntiāre | adnūntiandī | adnūntiandō | adnūntiandum | adnūntiātum | adnūntiātū |
Synonyms
- (announce): nūntiō
Derived terms
- adnūntiātiō / annūntiātiō
- adnūntiātor / annūntiātor
- adnūntius / annūntius
References
- adnuntio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adnuntio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers