delineatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēlīneō.
Participle
dēlīneātus m (feminine dēlīneāta, neuter dēlīneātum); first/second declension
- delineated
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēlīneātus | dēlīneāta | dēlīneātum | dēlīneātī | dēlīneātae | dēlīneāta | |
Genitive | dēlīneātī | dēlīneātae | dēlīneātī | dēlīneātōrum | dēlīneātārum | dēlīneātōrum | |
Dative | dēlīneātō | dēlīneātae | dēlīneātō | dēlīneātīs | dēlīneātīs | dēlīneātīs | |
Accusative | dēlīneātum | dēlīneātam | dēlīneātum | dēlīneātōs | dēlīneātās | dēlīneāta | |
Ablative | dēlīneātō | dēlīneātā | dēlīneātō | dēlīneātīs | dēlīneātīs | dēlīneātīs | |
Vocative | dēlīneāte | dēlīneāta | dēlīneātum | dēlīneātī | dēlīneātae | dēlīneāta |