delik

delik

Indonesian

Etymology

From Dutch delict, from Latin delictum (“fault”).

Pronunciation

• IPA^(key): [dəˈlɪk]
• Hyphenation: dê‧lik

Noun

delik

1. delict, a wrongful act.

Compounds

• delik adat
• delik aduan
• delik berlanjut
• delik dolus
• delik murni
• delik pers
• delik selesai
• delik susila

 

Further reading

• “delik” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.

---

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دلیك‎ (delik, “a hole, an opening”)[1], from Ottoman Turkish دلمك‎ (delmek, “to make a hole into or through, to pierce”), from Proto-Turkic *tel- (“to pierce, to bore through”)[2][3], morphologically del- +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /deˈlic/
• Hyphenation: de‧lik

Adjective

delik

1. Pierced, punctured.

Declension

predicative forms of delik

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	deliğim	delik miyim?	delik değilim	delik değil miyim?
sen (you are)	deliksin	delik misin?	delik değilsin	delik değil misin?
o (he/she/it is)	delik / deliktir	delik mi?	delik değil	delik değil mi?
biz (we are)	deliğiz	delik miyiz?	delik değiliz	delik değil miyiz?
siz (you are)	deliksiniz	delik misiniz?	delik değilsiniz	delik değil misiniz?
onlar (they are)	delik(ler)	delik(ler) mi?	delik değil(ler)	delik değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	deliktim	delik miydim?	delik değildim	delik değil miydim?
sen (you were)	deliktin	delik miydin?	delik değildin	delik değil miydin?
o (he/she/it was)	delikti	delik miydi?	delik değildi	delik değil miydi?
biz (we were)	deliktik	delik miydik?	delik değildik	delik değil miydik?
siz (you were)	deliktiniz	delik miydiniz?	delik değildiniz	delik değil miydiniz?
onlar (they were)	deliktiler	delik miydiler?	delik değildi(ler) / değillerdi	delik değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	delikmişim	delik miymişim?	delik değilmişim	delik değil miymişim?
sen (you were)	delikmişsin	delik miymişsin?	delik değilmişsin	delik değil miymişsin?
o (he/she/it was)	delikmiş	delik miymiş?	delik değilmiş	delik değil miymiş?
biz (we were)	delikmişiz	delik miymişiz?	delik değilmişiz	delik değil miymişiz?
siz (you were)	delikmişsiniz	delik miymişsiniz?	delik değilmişsiniz	delik değil miymişsiniz?
onlar (they were)	delikmişler	delik miymişler?	delik değilmiş(ler) / değillermiş	delik değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	deliksem	delik miysem?	delik değilsem	delik değil miysem?
sen (if you)	deliksen	delik miysen?	delik değilsen	delik değil miysen?
o (if he/she/it)	delikse	delik miyse?	delik değilse	delik değil miyse?
biz (if we)	deliksek	delik miysek?	delik değilsek	delik değil miysek?
siz (if you)	delikseniz	delik miyseniz?	delik değilseniz	delik değil miyseniz?
onlar (if they)	delikseler	delik miyseler?	delik değilseler / değillerse	delik değil miyseler?

Derived terms

• cebi delik
• delik deşik
• kulağı delik

 

Noun

delik (definite accusative deliği, plural delikler)

1. A narrow opening; a hole, puncture, orifice.
2. A narrow, small pit.
3. A small animal's domicile; a burrow.
4. (slang) Jail, prison cell. (crowbar hotel)

Declension

Inflection
Nominative	delik
Definite accusative	deliği
	Singular	Plural
Nominative	delik	delikler
Definite accusative	deliği	delikleri
Dative	deliğe	deliklere
Locative	delikte	deliklerde
Ablative	delikten	deliklerden
Genitive	deliğin	deliklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular deliğim deliklerim 2nd singular deliğin deliklerin 3rd singular deliği delikleri 1st plural deliğimiz deliklerimiz 2nd plural deliğiniz delikleriniz 3rd plural delikleri delikleri Definite accusative Singular Plural 1st singular deliğimi deliklerimi 2nd singular deliğini deliklerini 3rd singular deliğini deliklerini 1st plural deliğimizi deliklerimizi 2nd plural deliğinizi deliklerinizi 3rd plural deliklerini deliklerini Dative Singular Plural 1st singular deliğime deliklerime 2nd singular deliğine deliklerine 3rd singular deliğine deliklerine 1st plural deliğimize deliklerimize 2nd plural deliğinize deliklerinize 3rd plural deliklerine deliklerine Locative Singular Plural 1st singular deliğimde deliklerimde 2nd singular deliğinde deliklerinde 3rd singular deliğinde deliklerinde 1st plural deliğimizde deliklerimizde 2nd plural deliğinizde deliklerinizde 3rd plural deliklerinde deliklerinde Ablative Singular Plural 1st singular deliğimden deliklerimden 2nd singular deliğinden deliklerinden 3rd singular deliğinden deliklerinden 1st plural deliğimizden deliklerimizden 2nd plural deliğinizden deliklerinizden 3rd plural deliklerinden deliklerinden Genitive Singular Plural 1st singular deliğimin deliklerimin 2nd singular deliğinin deliklerinin 3rd singular deliğinin deliklerinin 1st plural deliğimizin deliklerimizin 2nd plural deliğinizin deliklerinizin 3rd plural deliklerinin deliklerinin

Derived terms

• burun deliği
• fare deliği
• iğne deliği
• kaçacak delik aramak
• kara delik

 

See also

• çukur

References

1. Redhouse, James W. (1890), “دلیك”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 913
2. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*del-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
3. Nişanyan, Sevan (2002–), “del-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

• delik in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu