de foris
Latin
Etymology
From dē (“from”) + forīs (“outside”).
Pronunciation
- (Proto-Italo-Western-Romance) IPA(key): /deˈfɔris/
Adverb
dē forīs (not comparable)
- (Late Latin, proscribed) from outside
- 5th century C.E., Cledonius (Grammatici Latini v.64.22–3)
- De intus et de foris uenio non possumus dicere quia praepositio aduerbiis numquam iungitur.
- We cannot say 'I am coming de intus or de foris' because prepositions never attach to adverbs.
- De intus et de foris uenio non possumus dicere quia praepositio aduerbiis numquam iungitur.
- 5th century C.E., Cledonius (Grammatici Latini v.64.22–3)
Descendants
- Italian: difuori
- Old French: defors
- Middle French: defors, dehors
- French: dehors
- Middle French: defors, dehors
- Lombard: defò, dafò, defeu, defeura, dafeura, dehó
- Piedmontese: ëdfeura, ëdfòra