dedüksiyon
Turkish
Etymology
From French déduction.
Pronunciation
- IPA(key): /de.dyc.si.jɔn/
Noun
dedüksiyon (definite accusative dedüksiyonu, plural dedüksiyonlar)
- deduction
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | dedüksiyon | |
Definite accusative | dedüksiyonu | |
Singular | Plural | |
Nominative | dedüksiyon | dedüksiyonlar |
Definite accusative | dedüksiyonu | dedüksiyonları |
Dative | dedüksiyona | dedüksiyonlara |
Locative | dedüksiyonda | dedüksiyonlarda |
Ablative | dedüksiyondan | dedüksiyonlardan |
Genitive | dedüksiyonun | dedüksiyonların |