czyścieć

czyścieć

See also: czyściec

Polish

Etymology

From czysty +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂɨɕ.t͡ɕɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɨɕt͡ɕɛt͡ɕ
• Syllabification: czyś‧cieć

Verb

czyścieć impf

1. (intransitive, rare, of sound) to become booming, resonant

Conjugation

Conjugation of czyścieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		czyścieć
present tense	1st	czyścieję			czyściejemy
	2nd	czyściejesz			czyściejecie
	3rd	czyścieje			czyścieją
	impersonal	czyścieje się
past tense	1st	czyściałem	czyściałam		czyścieliśmy	czyściałyśmy
	2nd	czyściałeś	czyściałaś		czyścieliście	czyściałyście
	3rd	czyściał	czyściała	czyściało	czyścieli	czyściały
	impersonal	czyściano
future tense	1st	będę czyściał, będę czyścieć	będę czyściała, będę czyścieć		będziemy czyścieli, będziemy czyścieć	będziemy czyściały, będziemy czyścieć
	2nd	będziesz czyściał, będziesz czyścieć	będziesz czyściała, będziesz czyścieć		będziecie czyścieli, będziecie czyścieć	będziecie czyściały, będziecie czyścieć
	3rd	będzie czyściał, będzie czyścieć	będzie czyściała, będzie czyścieć	będzie czyściało, będzie czyścieć	będą czyścieli, będą czyścieć	będą czyściały, będą czyścieć
	impersonal	będzie czyścieć się
conditional	1st	czyściałbym	czyściałabym		czyścielibyśmy	czyściałybyśmy
	2nd	czyściałbyś	czyściałabyś		czyścielibyście	czyściałybyście
	3rd	czyściałby	czyściałaby	czyściałoby	czyścieliby	czyściałyby
	impersonal	czyściano by
imperative	1st	niech czyścieję			czyściejmy
	2nd	czyściej			czyściejcie
	3rd	niech czyścieje			niech czyścieją
active adjectival participle		czyściejący	czyściejąca	czyściejące	czyściejący	czyściejące
contemporary adverbial participle		czyściejąc
verbal noun		czyścienie

Related terms

adjective

• czyściutki

 

nouns

• czystość
• czyściarz
• czyścidło
• czyściec
• czyścik
• czyścina
• czyścioch

 

verb

• czyścić impf

 

Further reading

• czyścieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czyścieć in Polish dictionaries at PWN