adhinniens
Latin
Etymology
Present participle of adhinniō
Participle
adhinniēns m or f or n (genitive adhinnientis); third declension
- Whinnying at
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adhinniēns | adhinniēns | adhinnientēs | adhinnientia | |
Genitive | adhinnientis | adhinnientis | adhinnientium | adhinnientium | |
Dative | adhinnientī | adhinnientī | adhinnientibus | adhinnientibus | |
Accusative | adhinnientem | adhinniēns | adhinnientēs, adhinnientīs | adhinnientia | |
Ablative | adhinniente, adhinnientī1 | adhinniente, adhinnientī1 | adhinnientibus | adhinnientibus | |
Vocative | adhinniēns | adhinniēns | adhinnientēs | adhinnientia |
1When used purely as an adjective.