contronotare
Italian
Etymology
From contro- + notare.
Verb
contronotàre (first-person singular present contronòto, first-person singular past historic contronotài, past participle contronotàto, auxiliary avére)
- to countermand
Conjugation
Conjugation of contronotàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | contronotàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | contronotàndo | |||
present participle | contronotànte | past participle | contronotàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | contronòto | contronòti | contronòta | contronotiàmo | contronotàte | contronòtano |
imperfect | contronotàvo | contronotàvi | contronotàva | contronotavàmo | contronotavàte | contronotàvano |
past historic | contronotài | contronotàsti | contronotò | contronotàmmo | contronotàste | contronotàrono |
future | contronoterò | contronoterài | contronoterà | contronoterémo | contronoteréte | contronoterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | contronoterèi | contronoterésti | contronoterèbbe, contronoterébbe | contronoterémmo | contronoteréste | contronoterèbbero, contronoterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | contronòti | contronòti | contronòti | contronotiàmo | contronotiàte | contronòtino |
imperfect | contronotàssi | contronotàssi | contronotàsse | contronotàssimo | contronotàste | contronotàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
contronòta | contronòti | contronotiàmo | contronotàte | contronòtino | ||
negative imperative | noncontronotàre | non contronòti | non contronotiàmo | non contronotàte | non contronòtino |
Anagrams
- contronoterà