contrasubiect
Romanian
Etymology
From contra- + subiect. Calque of French contre-sujet.
Noun
contrasubiect n (plural contrasubiecte)
- countersubject
Declension
Declension of contrasubiect
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) contrasubiect | contrasubiectul | (niște) contrasubiecte | contrasubiectele |
genitive/dative | (unui) contrasubiect | contrasubiectului | (unor) contrasubiecte | contrasubiectelor |
vocative | contrasubiectule | contrasubiectelor |