contextuar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /konteɡsˈtwaɾ/ [kõn̪.t̪eɣ̞sˈt̪waɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧tex‧tuar
Verb
contextuar (first-person singular present contextúo, first-person singular preterite contextué, past participle contextuado)
- to validate using text
Conjugation
Conjugation of contextuar (u-ú alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | contextuar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | contextuando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | contextuado | contextuada | |||||
plural | contextuados | contextuadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | contextúo | contextúastú contextuásvos | contextúa | contextuamos | contextuáis | contextúan | |
imperfect | contextuaba | contextuabas | contextuaba | contextuábamos | contextuabais | contextuaban | |
preterite | contextué | contextuaste | contextuó | contextuamos | contextuasteis | contextuaron | |
future | contextuaré | contextuarás | contextuará | contextuaremos | contextuaréis | contextuarán | |
conditional | contextuaría | contextuarías | contextuaría | contextuaríamos | contextuaríais | contextuarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | contextúe | contextúestú contextuésvos2 | contextúe | contextuemos | contextuéis | contextúen | |
imperfect (ra) | contextuara | contextuaras | contextuara | contextuáramos | contextuarais | contextuaran | |
imperfect (se) | contextuase | contextuases | contextuase | contextuásemos | contextuaseis | contextuasen | |
future1 | contextuare | contextuares | contextuare | contextuáremos | contextuareis | contextuaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | contextúatú contextuávos | contextúe | contextuemos | contextuad | contextúen | ||
negative | no contextúes | no contextúe | no contextuemos | no contextuéis | no contextúen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of contextuar (u-ú alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive contextuar | |||||||
dative | contextuarme | contextuarte | contextuarle, contextuarse | contextuarnos | contextuaros | contextuarles, contextuarse | |
accusative | contextuarme | contextuarte | contextuarlo, contextuarla, contextuarse | contextuarnos | contextuaros | contextuarlos, contextuarlas, contextuarse | |
with gerund contextuando | |||||||
dative | contextuándome | contextuándote | contextuándole, contextuándose | contextuándonos | contextuándoos | contextuándoles, contextuándose | |
accusative | contextuándome | contextuándote | contextuándolo, contextuándola, contextuándose | contextuándonos | contextuándoos | contextuándolos, contextuándolas, contextuándose | |
with informal second-person singular tú imperative contextúa | |||||||
dative | contextúame | contextúate | contextúale | contextúanos | not used | contextúales | |
accusative | contextúame | contextúate | contextúalo, contextúala | contextúanos | not used | contextúalos, contextúalas | |
with informal second-person singular vos imperative contextuá | |||||||
dative | contextuame | contextuate | contextuale | contextuanos | not used | contextuales | |
accusative | contextuame | contextuate | contextualo, contextuala | contextuanos | not used | contextualos, contextualas | |
with formal second-person singular imperative contextúe | |||||||
dative | contextúeme | not used | contextúele, contextúese | contextúenos | not used | contextúeles | |
accusative | contextúeme | not used | contextúelo, contextúela, contextúese | contextúenos | not used | contextúelos, contextúelas | |
with first-person plural imperative contextuemos | |||||||
dative | not used | contextuémoste | contextuémosle | contextuémonos | contextuémoos | contextuémosles | |
accusative | not used | contextuémoste | contextuémoslo, contextuémosla | contextuémonos | contextuémoos | contextuémoslos, contextuémoslas | |
with informal second-person plural imperative contextuad | |||||||
dative | contextuadme | not used | contextuadle | contextuadnos | contextuaos | contextuadles | |
accusative | contextuadme | not used | contextuadlo, contextuadla | contextuadnos | contextuaos | contextuadlos, contextuadlas | |
with formal second-person plural imperative contextúen | |||||||
dative | contextúenme | not used | contextúenle | contextúennos | not used | contextúenles, contextúense | |
accusative | contextúenme | not used | contextúenlo, contextúenla | contextúennos | not used | contextúenlos, contextúenlas, contextúense |
Further reading
- “contextuar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014