consociabilis
Latin
Etymology
From cōnsociō + -bilis.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kon.so.kiˈaː.bi.lis/, [kõː.sɔ.kɪˈaː.bɪ.lɪs]
Adjective
cōnsociābilis (neuter cōnsociābile); third declension
- suitable, fit, compatible
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnsociābilis | cōnsociābile | cōnsociābilēs | cōnsociābilia | |
Genitive | cōnsociābilis | cōnsociābilis | cōnsociābilium | cōnsociābilium | |
Dative | cōnsociābilī | cōnsociābilī | cōnsociābilibus | cōnsociābilibus | |
Accusative | cōnsociābilem | cōnsociābile | cōnsociābilēs, cōnsociābilīs | cōnsociābilia | |
Ablative | cōnsociābilī | cōnsociābilī | cōnsociābilibus | cōnsociābilibus | |
Vocative | cōnsociābilis | cōnsociābile | cōnsociābilēs | cōnsociābilia |
References
- consociabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- consociabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette