companist
Romanian
Etymology
From companie + -ist.
Noun
companist m (plural companiști)
- companion
Declension
Declension of companist
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) companist | companistul | (niște) companiști | companiștii |
genitive/dative | (unui) companist | companistului | (unor) companiști | companiștilor |
vocative | companistule | companiștilor |