cirtă
Romanian
Etymology
From Old Church Slavonic чръта (črŭta).
Noun
cirtă f (plural cirte)
- small, insignificant thing
Declension
Declension of cirtă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) cirtă | cirta | (niște) cirte | cirtele |
genitive/dative | (unei) cirte | cirtei | (unor) cirte | cirtelor |
vocative | cirtă, cirto | cirtelor |