circumretiens
Latin
Etymology
Present participle of circumrētiō.
Participle
circumrētiēns m or f or n (genitive circumrētientis); third declension
- ensnaring
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | circumrētiēns | circumrētiēns | circumrētientēs | circumrētientia | |
Genitive | circumrētientis | circumrētientis | circumrētientium | circumrētientium | |
Dative | circumrētientī | circumrētientī | circumrētientibus | circumrētientibus | |
Accusative | circumrētientem | circumrētiēns | circumrētientēs, circumrētientīs | circumrētientia | |
Ablative | circumrētiente, circumrētientī1 | circumrētiente, circumrētientī1 | circumrētientibus | circumrētientibus | |
Vocative | circumrētiēns | circumrētiēns | circumrētientēs | circumrētientia |
1When used purely as an adjective.