chybić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *xybiti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxɨ.bit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨbit͡ɕ
- Syllabification: chy‧bić
Verb
chybić pf (imperfective chybiać)
- (transitive, intransitive) to miss, miss the mark (to not hit something)
- Synonyms: spudłować, nie trafić
Conjugation
Conjugation of chybić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | chybić | |||||
future tense | 1st | chybię | chybimy | |||
2nd | chybisz | chybicie | ||||
3rd | chybi | chybią | ||||
impersonal | chybi się | |||||
past tense | 1st | chybiłem | chybiłam | chybiliśmy | chybiłyśmy | |
2nd | chybiłeś | chybiłaś | chybiliście | chybiłyście | ||
3rd | chybił | chybiła | chybiło | chybili | chybiły | |
impersonal | chybiono | |||||
conditional | 1st | chybiłbym | chybiłabym | chybilibyśmy | chybiłybyśmy | |
2nd | chybiłbyś | chybiłabyś | chybilibyście | chybiłybyście | ||
3rd | chybiłby | chybiłaby | chybiłoby | chybiliby | chybiłyby | |
impersonal | chybiono by | |||||
imperative | 1st | niech chybię | chybmy | |||
2nd | chyb | chybcie | ||||
3rd | niech chybi | niech chybią | ||||
passive adjectival participle | chybiony | chybiona | chybione | chybieni | chybione | |
anterior adverbial participle | chybiwszy | |||||
verbal noun | chybienie |
Derived terms
verbs
- uchybiać
- uchybić
Related terms
noun
- chyba
Further reading
- chybić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- chybić in Polish dictionaries at PWN