chwydu

chwydu

Welsh

Etymology

Cognate with Irish sceith, ultimately from Proto-Indo-European *skeyd- (“to split, to divide”).

Pronunciation

• (North Wales) IPA^(key): /ˈχwədɨ/
• (South Wales) IPA^(key): /ˈχwədi/

Verb

chwydu (first-person singular present chwydaf, not mutable)

1. to vomit, to throw up

   Synonyms: cyfogi, taflu i fyny

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	chwydaf	chwydi	chwyda	chwydwn	chwydwch	chwydant	chwydir
imperfect (indicative/subjunctive)/ conditional	chwydwn	chwydit	chwydai	chwydem	chwydech	chwydent	chwydid
preterite	chwydais	chwydaist	chwydodd	chwydasom	chwydasoch	chwydasant	chwydwyd
pluperfect	chwydaswn	chwydasit	chwydasai	chwydasem	chwydasech	chwydasent	chwydasid, chwydesid
present subjunctive	chwydwyf	chwydych	chwydo	chwydom	chwydoch	chwydont	chwyder
imperative	—	chwyda	chwyded	chwydwn	chwydwch	chwydent	chwyder
verbal noun	chwydu
verbal adjectives	chwydedig chwydadwy

Conjugation (colloquial)

Inflected colloquial forms	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
future	chwyda i, chwydaf i	chwydi di	chwydith o/e/hi, chwydiff e/hi	chwydwn ni	chwydwch chi	chwydan nhw
conditional	chwydwn i, chwydswn i	chwydet ti, chwydset ti	chwydai fo/fe/hi, chwydsai fo/fe/hi	chwyden ni, chwydsen ni	chwydech chi, chwydsech chi	chwyden nhw, chwydsen nhw
preterite	chwydais i, chwydes i	chwydaist ti, chwydest ti	chwydodd o/e/hi	chwydon ni	chwydoch chi	chwydon nhw
imperative	—	chwyda	—	—	chwydwch	—
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

• chwŷd (“vomit”)

References

• R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “chwydu”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies