acoventar
Franco-Provençal
Etymology
a (“to”) + covent (“covent”).
Verb
acoventar
- to hire, engage
Conjugation
![](Images/wiktionary/Blason_Panarpitan.png.webp)
infinitive | acoventar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | acoventent | ||||||
auxiliary | avêr | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | acoventâ | acoventâye | |||||
plural | acoventâs | acoventâyes | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | je (j') | te (t') | il/el | nos | vos | ils/els | |
present | acovento | acoventes | acovente | acoventens | acoventâds | acoventont | |
imperfect | acoventâvo | acoventâves | acoventâve | acoventâvans | acoventâvâds | acoventâvant | |
preterite | acoventé | acoventés | acoventat | acoventens acoventérens | acoventétes | acoventéront | |
future | acoventeré | acoventerés | acoventerat | acoventerens | acoventeréds | acoventeront | |
conditional | acoventerê | acoventerês | acoventerêt | acoventerans | acoventerâds | acoventerant | |
subjunctive | que je (j') | que te (t') | qu'il/el | que nos | que vos | qu'ils/els | |
present | acovento | acoventes | acovente | acoventens | acoventâds | acoventont | |
imperfect | acoventésso | acoventésses | acoventésse | acoventéssens | acoventésséds | acoventéssont | |
imperative | — | te | — | nos | vos | — | |
acoventa | acoventens | acoventâds |