acoquinar
Portuguese
Etymology
Borrowed from Spanish acoquinar, and in turn from French acoquiner.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /a.ko.kiˈna(ʁ)/ [a.ko.kiˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /a.ko.kiˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.ko.kiˈna(ʁ)/ [a.ko.kiˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /a.ko.kiˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.ku.kiˈnaɾ/
- Hyphenation: a‧co‧qui‧nar
Verb
acoquinar (first-person singular present acoquino, first-person singular preterite acoquinei, past participle acoquinado)
- (Rio Grande do Sul) to annoy, to pester
Conjugation
Conjugation of acoquinar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | acoquinar | |||||
Personal | acoquinar | acoquinares | acoquinar | acoquinarmos | acoquinardes | acoquinarem |
Gerund | ||||||
acoquinando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | acoquinado | acoquinados | ||||
Feminine | acoquinada | acoquinadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | acoquino | acoquinas | acoquina | acoquinamos | acoquinais | acoquinam |
Imperfect | acoquinava | acoquinavas | acoquinava | acoquinávamos | acoquináveis | acoquinavam |
Preterite | acoquinei | acoquinaste | acoquinou | acoquinamos1, acoquinámos2 | acoquinastes | acoquinaram |
Pluperfect | acoquinara | acoquinaras | acoquinara | acoquináramos | acoquináreis | acoquinaram |
Future | acoquinarei | acoquinarás | acoquinará | acoquinaremos | acoquinareis | acoquinarão |
Conditional | ||||||
acoquinaria | acoquinarias | acoquinaria | acoquinaríamos | acoquinaríeis | acoquinariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | acoquine | acoquines | acoquine | acoquinemos | acoquineis | acoquinem |
Imperfect | acoquinasse | acoquinasses | acoquinasse | acoquinássemos | acoquinásseis | acoquinassem |
Future | acoquinar | acoquinares | acoquinar | acoquinarmos | acoquinardes | acoquinarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | acoquina | acoquine | acoquinemos | acoquinai | acoquinem | |
Negative (não) | não acoquines | não acoquine | não acoquinemos | não acoquineis | não acoquinem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Etymology
Borrowed from French acoquiner.
Pronunciation
- IPA(key): /akokiˈnaɾ/ [a.ko.kiˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧co‧qui‧nar
Verb
acoquinar (first-person singular present acoquino, first-person singular preterite acoquiné, past participle acoquinado)
- (colloquial, transitive, reflexive) to daunt, put down
- Synonyms: see Thesaurus:asustar
- 2016 October 6, “Sergio Ramos lo estropea”, in El Periódico:
- El cuarto penalti en la temporada del central del Madrid dejó a ‘La Roja’ sin el triunfo que había merecido de lejos después de una hora de acoquinar e intimidar a Italia, reducida a casi nada en el segundo partido de la fase de clasificación para el Mundial de Rusia 2018.
- (please add an English translation of this quote)
Conjugation
Conjugation of acoquinar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | acoquinar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | acoquinando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | acoquinado | acoquinada | |||||
plural | acoquinados | acoquinadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | acoquino | acoquinastú acoquinásvos | acoquina | acoquinamos | acoquináis | acoquinan | |
imperfect | acoquinaba | acoquinabas | acoquinaba | acoquinábamos | acoquinabais | acoquinaban | |
preterite | acoquiné | acoquinaste | acoquinó | acoquinamos | acoquinasteis | acoquinaron | |
future | acoquinaré | acoquinarás | acoquinará | acoquinaremos | acoquinaréis | acoquinarán | |
conditional | acoquinaría | acoquinarías | acoquinaría | acoquinaríamos | acoquinaríais | acoquinarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | acoquine | acoquinestú acoquinésvos2 | acoquine | acoquinemos | acoquinéis | acoquinen | |
imperfect (ra) | acoquinara | acoquinaras | acoquinara | acoquináramos | acoquinarais | acoquinaran | |
imperfect (se) | acoquinase | acoquinases | acoquinase | acoquinásemos | acoquinaseis | acoquinasen | |
future1 | acoquinare | acoquinares | acoquinare | acoquináremos | acoquinareis | acoquinaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | acoquinatú acoquinávos | acoquine | acoquinemos | acoquinad | acoquinen | ||
negative | no acoquines | no acoquine | no acoquinemos | no acoquinéis | no acoquinen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of acoquinar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive acoquinar | |||||||
dative | acoquinarme | acoquinarte | acoquinarle, acoquinarse | acoquinarnos | acoquinaros | acoquinarles, acoquinarse | |
accusative | acoquinarme | acoquinarte | acoquinarlo, acoquinarla, acoquinarse | acoquinarnos | acoquinaros | acoquinarlos, acoquinarlas, acoquinarse | |
with gerund acoquinando | |||||||
dative | acoquinándome | acoquinándote | acoquinándole, acoquinándose | acoquinándonos | acoquinándoos | acoquinándoles, acoquinándose | |
accusative | acoquinándome | acoquinándote | acoquinándolo, acoquinándola, acoquinándose | acoquinándonos | acoquinándoos | acoquinándolos, acoquinándolas, acoquinándose | |
with informal second-person singular tú imperative acoquina | |||||||
dative | acoquíname | acoquínate | acoquínale | acoquínanos | not used | acoquínales | |
accusative | acoquíname | acoquínate | acoquínalo, acoquínala | acoquínanos | not used | acoquínalos, acoquínalas | |
with informal second-person singular vos imperative acoquiná | |||||||
dative | acoquiname | acoquinate | acoquinale | acoquinanos | not used | acoquinales | |
accusative | acoquiname | acoquinate | acoquinalo, acoquinala | acoquinanos | not used | acoquinalos, acoquinalas | |
with formal second-person singular imperative acoquine | |||||||
dative | acoquíneme | not used | acoquínele, acoquínese | acoquínenos | not used | acoquíneles | |
accusative | acoquíneme | not used | acoquínelo, acoquínela, acoquínese | acoquínenos | not used | acoquínelos, acoquínelas | |
with first-person plural imperative acoquinemos | |||||||
dative | not used | acoquinémoste | acoquinémosle | acoquinémonos | acoquinémoos | acoquinémosles | |
accusative | not used | acoquinémoste | acoquinémoslo, acoquinémosla | acoquinémonos | acoquinémoos | acoquinémoslos, acoquinémoslas | |
with informal second-person plural imperative acoquinad | |||||||
dative | acoquinadme | not used | acoquinadle | acoquinadnos | acoquinaos | acoquinadles | |
accusative | acoquinadme | not used | acoquinadlo, acoquinadla | acoquinadnos | acoquinaos | acoquinadlos, acoquinadlas | |
with formal second-person plural imperative acoquinen | |||||||
dative | acoquínenme | not used | acoquínenle | acoquínennos | not used | acoquínenles, acoquínense | |
accusative | acoquínenme | not used | acoquínenlo, acoquínenla | acoquínennos | not used | acoquínenlos, acoquínenlas, acoquínense |
Derived terms
- acoquinamiento
Further reading
- “acoquinar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014