cervinus
Latin
Etymology
From cervus (“deer”) + -īnus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kerˈwiː.nus/, [kɛrˈwiː.nʊs]
Adjective
cervīnus (feminine cervīna, neuter cervīnum); first/second declension
- Of or pertaining to a deer.
- tawny, deerskin brown
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cervīnus | cervīna | cervīnum | cervīnī | cervīnae | cervīna | |
Genitive | cervīnī | cervīnae | cervīnī | cervīnōrum | cervīnārum | cervīnōrum | |
Dative | cervīnō | cervīnō | cervīnīs | ||||
Accusative | cervīnum | cervīnam | cervīnum | cervīnōs | cervīnās | cervīna | |
Ablative | cervīnō | cervīnā | cervīnō | cervīnīs | |||
Vocative | cervīne | cervīna | cervīnum | cervīnī | cervīnae | cervīna |
Derived terms
- cervīna
Related terms
- cerva
- cervicorium
- cervula
- cervulus
- cervus
Descendants
- English: cervine
- Galician: cerviño
- Italian: cervino
- Portuguese: cervino
- Spanish: cervino
References
- cervinus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cervinus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- cervinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette