centurians
Latin
Etymology
Present participle of centuriō.
Participle
centuriāns m or f or n (genitive centuriantis); third declension
- dividing into hundreds
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | centuriāns | centuriāns | centuriantēs | centuriantia | |
Genitive | centuriantis | centuriantis | centuriantium | centuriantium | |
Dative | centuriantī | centuriantī | centuriantibus | centuriantibus | |
Accusative | centuriantem | centuriāns | centuriantēs, centuriantīs | centuriantia | |
Ablative | centuriante, centuriantī1 | centuriante, centuriantī1 | centuriantibus | centuriantibus | |
Vocative | centuriāns | centuriāns | centuriantēs | centuriantia |
1When used purely as an adjective.