cembalo
See also: Cembalo and čembalo
English
Etymology
Borrowed from Italian cembalo, from Latin. Doublet of cymbal.
Noun
cembalo (plural cembalos or cembali)
- (music) A harpsichord.
- Synonym: (archaic) clavecin
Translations
cembalo — see harpsichord
Anagrams
- Lacombe
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sɛmbalo]
Noun
cembalo n
- harpsichord
Related terms
- cembalista m
Dutch
Etymology
Borrowed from Italian cembalo.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʃɛm.baː.loː/, /ˈsɛm.baː.loː/
Audio (file) - Hyphenation: cem‧ba‧lo
Noun
cembalo m (plural cembalo's)
- (music, uncommon) harpsichord, cembalo
- Synonym: klavecimbel
Derived terms
- cembalist
Finnish
Etymology
From Italian cembalo.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtʃembɑlo/, [ˈt̪ʃe̞mbɑlo̞]
Noun
cembalo
- harpsichord
Declension
Inflection of cembalo (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | cembalo | cembalot | |
genitive | cembalon | cembalojen cembaloiden cembaloitten | |
partitive | cembaloa | cembaloja cembaloita | |
illative | cembaloon | cembaloihin | |
singular | plural | ||
nominative | cembalo | cembalot | |
accusative | nom. | cembalo | cembalot |
gen. | cembalon | ||
genitive | cembalon | cembalojen cembaloiden cembaloitten | |
partitive | cembaloa | cembaloja cembaloita | |
inessive | cembalossa | cembaloissa | |
elative | cembalosta | cembaloista | |
illative | cembaloon | cembaloihin | |
adessive | cembalolla | cembaloilla | |
ablative | cembalolta | cembaloilta | |
allative | cembalolle | cembaloille | |
essive | cembalona | cembaloina | |
translative | cembaloksi | cembaloiksi | |
instructive | — | cembaloin | |
abessive | cembalotta | cembaloitta | |
comitative | — | cembaloineen |
Possessive forms of cembalo (type palvelu) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | cembaloni | cembalomme |
2nd person | cembalosi | cembalonne |
3rd person | cembalonsa |
Synonyms
- klavesiini
Italian
Etymology
From Latin cymbalum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃem.ba.lo/
- Rhymes: -embalo
- Hyphenation: cém‧ba‧lo
Noun
cembalo m (plural cembali)
- harpsichord
Further reading
- cembalo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
- Pianigiani, Ottorino (1907), “cembalo”, in Vocabolario etimologico della lingua italiana (in Italian), Rome: Albrighi & Segati
Romanian
Etymology
Unadapted borrowing from Italian cembalo.
Noun
cembalo n (uncountable)
- cembalo
Declension
declension of cembalo (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) cembalo | cembaloul |
genitive/dative | (unui) cembalo | cembaloului |
vocative | cembaloule |
Swedish
Noun
cembalo c
- harpsichord
Declension
Declension of cembalo | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | cembalo | cembalon | cembalor | cembalorna |
Genitive | cembalos | cembalons | cembalors | cembalornas |
Related terms
- cembalist