celomat
Romanian
Etymology
From French coelomate.
Noun
celomat n (plural celomate)
- coelomate
Declension
Declension of celomat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) celomat | celomatul | (niște) celomate | celomatele |
genitive/dative | (unui) celomat | celomatului | (unor) celomate | celomatelor |
vocative | celomatule | celomatelor |