celebracja
Polish
Etymology
Borrowed from French célébration, from Latin celebrātiō.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡sɛ.lɛbˈrat͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sja
- Syllabification: ce‧leb‧rac‧ja
Noun
celebracja f
- celebration (formal performance of a solemn rite)
- ceremoniousness
Declension
Declension of celebracja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | celebracja | celebracje |
| genitive | celebracji | celebracji/celebracyj (archaic) |
| dative | celebracji | celebracjom |
| accusative | celebrację | celebracje |
| instrumental | celebracją | celebracjami |
| locative | celebracji | celebracjach |
| vocative | celebracjo | celebracje |
Derived terms
adjective
- celebracyjny
Related terms
adverb
- celebracyjnie
nouns
- celebra
- celebrans
- celebrant
- celebryta
- celebrytka
verb
- celebrować
Further reading
- celebracja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- celebracja in Polish dictionaries at PWN