acolythus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek ἀκόλουθος (akólouthos).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aˈko.ly.tʰus/, [aˈkɔ.lʏ.tʰʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /aˈko.li.tus/, [aˈkoː.li.tus]
Noun
acolythus m (genitive acolythī); second declension
- acolite
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | acolythus | acolythī |
Genitive | acolythī | acolythōrum |
Dative | acolythō | acolythīs |
Accusative | acolythum | acolythōs |
Ablative | acolythō | acolythīs |
Vocative | acolythe | acolythī |
Descendants
- Catalan: acòlit
- Dutch: acoliet
- English: acolyte
- French: acolyte
- Italian: accolito
- Polish: akolita
- Portuguese: acólito
- Spanish: acólito