cebuanus
Latin
Alternative forms
- caebuānus
Etymology
From Cebua (“Cebu”) + -ānus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /keː.buˈaː.nus/, [keː.bʊˈaː.nʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃe.buˈa.nus/, [t͡ʃe.buˈaː.nus]
Adjective
cēbuānus (feminine cēbuāna, neuter cēbuānum); first/second declension
- Cebuano; of or pertaining to the Cebuano language, people, or culture
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cēbuānus | cēbuāna | cēbuānum | cēbuānī | cēbuānae | cēbuāna | |
Genitive | cēbuānī | cēbuānae | cēbuānī | cēbuānōrum | cēbuānārum | cēbuānōrum | |
Dative | cēbuānō | cēbuānae | cēbuānō | cēbuānīs | cēbuānīs | cēbuānīs | |
Accusative | cēbuānum | cēbuānam | cēbuānum | cēbuānōs | cēbuānās | cēbuāna | |
Ablative | cēbuānō | cēbuānā | cēbuānō | cēbuānīs | cēbuānīs | cēbuānīs | |
Vocative | cēbuāne | cēbuāna | cēbuānum | cēbuānī | cēbuānae | cēbuāna |