cateno
Latin
Etymology
From catēna + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kaˈteː.noː/
Verb
catēnō (present infinitive catēnāre, perfect active catēnāvī, supine catēnātum); first conjugation
- I chain together
- I shackle
Conjugation
Conjugation of catēnō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | catēnō | catēnās | catēnat | catēnāmus | catēnātis | catēnant |
imperfect | catēnābam | catēnābās | catēnābat | catēnābāmus | catēnābātis | catēnābant | |
future | catēnābō | catēnābis | catēnābit | catēnābimus | catēnābitis | catēnābunt | |
perfect | catēnāvī | catēnāvistī | catēnāvit | catēnāvimus | catēnāvistis | catēnāvērunt, catēnāvēre | |
pluperfect | catēnāveram | catēnāverās | catēnāverat | catēnāverāmus | catēnāverātis | catēnāverant | |
future perfect | catēnāverō | catēnāveris | catēnāverit | catēnāverimus | catēnāveritis | catēnāverint | |
passive | present | catēnor | catēnāris, catēnāre | catēnātur | catēnāmur | catēnāminī | catēnantur |
imperfect | catēnābar | catēnābāris, catēnābāre | catēnābātur | catēnābāmur | catēnābāminī | catēnābantur | |
future | catēnābor | catēnāberis, catēnābere | catēnābitur | catēnābimur | catēnābiminī | catēnābuntur | |
perfect | catēnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | catēnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | catēnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | catēnem | catēnēs | catēnet | catēnēmus | catēnētis | catēnent |
imperfect | catēnārem | catēnārēs | catēnāret | catēnārēmus | catēnārētis | catēnārent | |
perfect | catēnāverim | catēnāverīs | catēnāverit | catēnāverīmus | catēnāverītis | catēnāverint | |
pluperfect | catēnāvissem | catēnāvissēs | catēnāvisset | catēnāvissēmus | catēnāvissētis | catēnāvissent | |
passive | present | catēner | catēnēris, catēnēre | catēnētur | catēnēmur | catēnēminī | catēnentur |
imperfect | catēnārer | catēnārēris, catēnārēre | catēnārētur | catēnārēmur | catēnārēminī | catēnārentur | |
perfect | catēnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | catēnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | catēnā | — | — | catēnāte | — |
future | — | catēnātō | catēnātō | — | catēnātōte | catēnantō | |
passive | present | — | catēnāre | — | — | catēnāminī | — |
future | — | catēnātor | catēnātor | — | — | catēnantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | catēnāre | catēnāvisse | catēnātūrus esse | catēnārī | catēnātus esse | catēnātum īrī | |
participles | catēnāns | — | catēnātūrus | — | catēnātus | catēnandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
catēnandī | catēnandō | catēnandum | catēnandō | catēnātum | catēnātū |
Derived terms
- concatēnō
Descendants
- English: catenate
- French: enchaîner
- Italian: catenare
- Spanish: candar
References
- cateno in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cateno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette