Carthaginiensis
Latin
Etymology
Derived from Carthāgō (“Carthage”) + -iēnsis (“-ese, -er”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kar.tʰaː.ɡi.niˈen.sis/, [kar.tʰaː.ɡɪ.nɪˈẽː.sɪs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /kar.ta.d͡ʒi.niˈen.sis/, [kar.ta.d͡ʒiˈni̯en.sis], [kar.ta.d͡ʒiˈni̯ɛn.sis]
Adjective
Carthāginiēnsis (neuter Carthāginiēnse); third declension
- Carthaginian
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | Carthāginiēnsis | Carthāginiēnse | Carthāginiēnsēs | Carthāginiēnsia | |
Genitive | Carthāginiēnsis | Carthāginiēnsis | Carthāginiēnsium | Carthāginiēnsium | |
Dative | Carthāginiēnsī | Carthāginiēnsī | Carthāginiēnsibus | Carthāginiēnsibus | |
Accusative | Carthāginiēnsem | Carthāginiēnse | Carthāginiēnsēs, Carthāginiēnsīs | Carthāginiēnsia | |
Ablative | Carthāginiēnsī | Carthāginiēnsī | Carthāginiēnsibus | Carthāginiēnsibus | |
Vocative | Carthāginiēnsis | Carthāginiēnse | Carthāginiēnsēs | Carthāginiēnsia |
Descendants
- French: carthaginois
- Italian: cartaginese
Related terms
- Carthāgō